ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยถือได้ว่าเป็นยุครุ่งเรืองและยุคถดถอยในคราวเดียวกัน โดย
พิจารณาจากทั้งในแง่คุณภาพและปริมาณการสร้างภาพยนตร์ เรามีภาพยนตร์อิสระที่ออกไปสร้างชื่อเสียงในระดับ
นานาชาติจนเป็นที่ประจักษ์แก่ผู้ชมทั่วโลกมากมาย แต่ภาพยนตร์เหล่านั้นกลับไม่เคยประสบความสำเร็จด้านรายได้
ภายในประเทศ แม้ในความเป็นจริงจะมีการสร้างภาพยนตร์หลายรสชาติ หลายแนวทาง หากแต่ในปัจจุบันมีเพียง
ภาพยนตร์ไม่กี่ประเภทที่สามารถแทรกตัวเข้าไปอยู่ในระบบการฉายในโรงภายในประเทศ ภาพยนตร์เรื่อง “วานิชชิ่ง
พอยท์” เป็นภาพยนตร์อิสระที่ถูกสร้างขึ้นนอกเหนือบริบทของระบบอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทย เพื่อต้องการค้นหา
ความเป็นไปได้ในการสร้างสรรค์ภาพยนตร์ในฐานะงานศิลปะที่ไม่ยึดติดกับกรอบทางความคิดสร้างสรรค์ที่คับแคบของ
นายทุนในประเทศ โดยหลังจากการฉายรอบปฐมทัศน์โลกในต่างประเทศภาพยนตร์เรื่องนี้จะถูกนำเข้าฉายในโรง
ภายในประเทศเพื่อเปิดพื้นที่ของผู้ที่ชื่นชอบภาพยนตร์ศิลปะให้กว้างขึ้น และกระบวนการนำภาพยนตร์เรื่องนี้ออกฉาย
จะถูกถ่ายทอดมาเป็นบทบันทึกและกรณีศึกษารวมถึงการวิเคราะห์พฤติกรรมของผู้ชมเปรียบเทียบกันจากในประเทศ
และต่างประเทศ